مهارت گفتگو در رویدادهای کسب‌وکاری اجتماعی

خط فاصله میان رویدادهای کسب‌وکاری اجتماعی همیشه روشن و مشخص نیست. بسیاری از فعالیت‌های کسب‌وکاری با امور اجتماعی، کمیته‌های جمع‌آوری پول و انگیزه‌های عام‌المنفعه همراه هستند. کسب‌وکارها به‌طور معمول از سازمان‌های عام‌المنفعه اجتماعی حمایت مالی می‌کنند که آن‌ها هم به نوبه خود میهمانی‌هایی برای صرف چای و شیرینی، شام و سایر گردهمایی‌ها و گردش‌های بیرون شهر ترتیب می‌دهند. به‌این‌ترتیب ، ممکن است شما به یک جمع به‌ظاهر اجتماعی صرف شام در یک باشگاه، حضور در یک بازار یا کنسرت موسیقی دعوت شوید که در آن‌ها بافت اصلی جمع، پیوندهای کاری شان است.

شما می‌خواهید در این جلسات راحت باشید ولی می‌دانید درصورتی‌که قسمت اعظم شخصیت حرفه‌ای خود را با خود به جلسه نیاورید، همکارانتان به آن دقت خواهند کرد و بعد از یکی دو جلسه از این‌دست یاد خواهید گرفت چگونه در آن ها راحت، ولی نه خیلی راحت، باشید.

بایدها

• حتی اگر در این جلسات بسیار مشهور و شناخته‌شده باشید، درصورتی‌که دیگران کارت حاوی نام خود را به سینه زده‌اند، شما همین کار را بکنید.
• نزدیک در ورودی بایستید. این کار به شما امکان می‌دهد تا در مدتی به نسبت کوتاه با تعداد زیادی از افراد گفتگو کنید.
• همه‌چیز به رویکرد و موضع‌گیری شما برمی‌گردد. اگر دوستانه و قابل‌دسترس به‌نظر برسید و هم به دیگران نزدیک شوید و هم اجازه دهید آن‌ها به شما نزدیک شوند، گفتگوهای موفقی خواهید داشت.
• از الگوی کلاسیک گفت‌وگوهای مناسب پیروی کنید. مثل بازیکن تنیس زمانی‌که توپ به زمین شما می‌رسد، آن را از روی تور به زمین طرف مقابل پرتاب کنید. این بدین معناست که سخن شما باید شامل مقداری اظهارنظر و چند پرسش باشد. اظهارنظرها مقداری از خصوصیات و منویات شما را به‌طرف مقابل ارائه می‌دهد، درحالی‌که پرسش‌ها از طرف مقابل، می خواهند مقداری از خصوصیات و منویات خود را به شما ارائه دهد . همواره اظهار نظرها و پرسش‌های خود را به آنچه تاکنون در مورد بحث قرار گرفته‌است، مرتبط کنید.
• با توجه به طبیعت رویدادهای کسب‌وکاری- اجتماعی، شما نباید تنها با گروه کوچکی از همکاران گرم بگیرید و در مورد کار خود صحبت کنید و نباید هم بسیار اجتماعی برخورد کنید و با حاضران به‌عنوان دوستان بالقوه خود رفتار کنید. بهترین کار برای این‌که نه ماهی باشید نه ماهی‌خوار این است که موضوعات خنثی را برای گفتگو انتخاب کنید و طرف مقابل در مورد تحولات و رویدادهای محلی ، روندهای ملی، فرهنگ عامه ، کتاب‌ها و فیلم‌های سینمایی بپرسید که  چه عقیده‌ای دارد. روزنامه‌های محلی اغلب حاوی پنج شش موضوع است که می‌توانید از آن‌ها برای ادامه گفتگوی مؤثر استفاده کنید. به‌هرحال از هر گونه بحث و جدل خودداری کنید .
• برای پاسخ به‌طرف مقابل، ضمن این‌که در همان مسیر صحبت او حرکت می‌کنید، مقداری به صحبت او اضافه کنید. سعی کنید چیزی بر خلاف و متضاد با گفته‌های او بر زبان نیاورید. گفتگوهایی که در این‌گونه رویدادها انجام می‌شوند، به‌طور معمول باید خوش‌بینانه و امیدوارکننده باشند؛ به‌طوری‌که محتوای گفته‌های شما به‌اندازه‌ی احساس طرف مقابلتان به این‌که حرف‌هایش شنیده‌شده و مورد قبول قرار گرفته‌است، برای او اهمیت ندارد.
• گفتگوی خود را در قالب “بله و … ” شکل دهید نه در قالب “بله… اما” . اگر کسی گفت که : ما می بایست امشب پنجاه نفر دیگر را هم دعوت می‌کردیم، بگویید: بله، به این کار ممکن را به هدفی که در مورد جمع‌آوری اعانه داشتیم بسیار نزدیک کند؛ نه این‌که بگویید: بله، اما همه کمک‌های اعطایی آن‌ها صرف غذا دادن به این افراد اضافه می‌شد.
• بعضی افراد از روی عادت بحث و جدل کنند و از این‌که در مورد آنچه گفته می‌شود  موضع مخالف بگیرند لذت می‌برند . انسان‌هایی که دارای خلق‌وخوی مخالف‌خوانی هستند، نفس گیرند. اگر شما چنین فردی هستید، این سرگرمی خود را برای دوستان نزدیک خانواده‌تان حفظ کنید و وابستگان اجتماعی و کسب‌وکاری خود را از آن معاف کنید.
• همه اعضای گروهتان را در گفتگو وارد کنید.دنبال کسانی بگردید که به‌نظر می‌رسد گویی می‌خواهند چیزی بگویند ولی نمی‌توانند وارد گفت‌وگو شوند. اگر طوری رفتار کنید که همه افراد حاضر صحبت می‌کنند، آن‌ها مجاب خواهند شد که شما گفتگوکننده ای برجسته هستید و به این‌که چیزی از گفته‌های شما را به‌خاطر نمی‌آورند، توجهی نمی‌کنند.
• ظرف چای یا نوشابه تان را در دست‌چپ خود بگیرید. این کار، دست‌راست شما را برای دست دادن آزاد می‌گذارد و موجب می‌شود، دستتان بی‌حرکت و سرد نباشد. درصورتی‌که شما چپ دست هم باشید، رسم و سنت ایجاب می‌کند که با دست‌راست خود دست بدهید.
• یا بخورید یا سخن بگویید و انجام هر دو کار با هم مؤدبانه نیست.
• حواستان به کسانی که با شما به مجلس آمده‌اند، باشد. اگر آن‌ها جزو زندگی خصوصی‌تان هستند، به‌احتمال بسیار زیاد با نیمه کسب‌وکاری مجلس انس و الفتی ندارند و برعکس. آن‌ها را به کسانی که گمان می‌کنید با هم وجه مشترکی دارند، معرفی کنید. این کار به خودتان هم اجازه می‌دهد تا با افراد مختلف آمیزش کنید.
  
  
• محتاط باشید. با وجودی که ممکن است همکارانتان حضور داشته باشند، در مورد موضوعات مربوط به کار صحبت نکنید. در حالی که در یک رویداد کامل اجتماعی می توانید راحت باشید، این جمع جای این گونه راحتی نیست. افرادی که از محل کار شما در آن محل حضور دارند، هرگونه رفتار بسیار راحت شما را مورد توجه قرار می دهند.
• به آهستگی و آرامی صحبت کنید. در رویدادهای بزرگ و پر سر و صدا، افراد به بالا بردن صدایشان گرایش دارند. این رفتار قابل درک است. به هر حال، چنانچه خواهان توجه کامل شنوندگان خود هستید، کمی صدای خود را پایین بیاورید تا آنها سرشان را به سوی شما خم کنند و سپس در حالی که گاه به گاه مکث می کنید، به آهستگی شروع به صحبت کنید. هیچ چیز بیش از یک سخنران مطمئن از خود، شنوندگان را جذب نمی کند و زمانی شما چنین خواهید شد که آهسته صحبت کنید و صدایتان را تنها به اندازه ای که شنیده شود، بلند کنید.
• شکیبا باشید. هزینه های شروع یک گفتگو باید توسط کسی پرداخت شود و این فرد خود شما هستید. بعضی ها به محض اینکه به آنها ملحق می شوید، از جمع جدا می شوند و می روند. بقيه را باید گرم کنید و کم کم به راه آورید.

نباید ها

• باوجودی‌که ممکن است رویداد موردنظر هم کسب‌وکاری و هم اجتماعی به‌نظر برسد، رویکرد و موضع‌گیری “وقت طلاست” را به این مجلس نیاورید. شما ممکن است با مجموعه‌ای از گفتگوهای پنج ثانیه‌ای موضوع را خاتمه دهید.
  “سلام!”
  ” اوضاع چگونه است؟”
  ” خب ،شما چطور ؟
  “خوب”
  ” بسیار عالی”
  برای جلوگیری از این سرعت سرسام‌آور از پاسخ‌های تک واژه‌ای و طرح پرسش‌هایی که پاسخ تک واژه‌ای دارند، خودداری کنید. سخن خود را پرداخت کنید. ضرب‌المثلی بگویید. پرسشی را مطرح کنید که نیاز به پاسخی بیش‌از” بله یا خیر” داشته باشد.
• از اصطلاحات و زبان کسب‌وکاری، در رویدادهای کسب‌وکاری-اجتماعی استفاده نکنید. مگر در حال گفتگو با یکی دو نفر از همکاران باشید که به‌اندازه شما به محیط کار علاقه داشته باشند.
  در غیر این صورت حرف و حدیث محیط کار را در محل کار، باقی گذارید.
• این مورد چند جزئی پدیده ای اجتماعی است،ولی جزء کاری آن به معنای این است که نباید صحبت های خانگی را وارد بحث کنید.صحبت در مورد موفقیت ها، مسائل،شایعات یا اخبار کاری را باید به وقت دیگری موکول کنید.
• اجازه ندهید منیت شما بر شما مسلط شود. به ویژه زمانی که مدیر جرایی هستید و عادت دارید که به دیگران دستور دهید و مورد احترام قرار گیرید، ممکن است این رویکرد خود را به محیط اجتماع ببرید، که خیلی مورد تأیید نیست.
• مردم برای پیدا کردن موضوعی برای گفتگو گاهی به سراغ عزیزترین سرگرمی ها و تعلق خاطرات خود، نظیر پیروزی در مسابقه ی گلف یا فوتبال یا موفقیت فوق برنامه می روند. چنانچه این موضوعات به صورت معتدل و با خلق خوش گفته شوند، گفتگوی خوبی را به وجود می آورند و در صورتی که این طور نباشد، گفتگوی خوبی نخواهید داشت.
• به صورت مشخص و چشمگیر شبکه سازی نکنید. تمام گفتگوهای في البداهه در چنین رویدادهایی، از بعضی جهات نوعی شبکه سازی است، ولی درخواست اطلاعات همراهی و توجه، مصاحبه، مراجعه یا سایر پیشنهادهای مرتبط با کار در یک رویداد و محفل اجتماعی ، نامناسب است، حتی اگر آن محفل توسط جامعه ی کسب و کاری ترتیب داده شده باشد.
• تنها با کسانی که آنها را می شناسید صحبت نکنید. با خودتان قراربگذارید، تا دست کم با سه آدم جدید آشنا شوید. سعی کنید سه موضوع مشترک با هر یک از آنها پیدا کنید. این راهبرد سه در سه نه تنها تمرین خوبی برای مهارتهای اجتماعی شماست، بلکه انگیزه ی مهمی برای اهداف جلسه ی مورد نظر است و ممکن است- به روش هایی که شاید نمی توانستید در آغاز پیش بینی کنید – موجب منافع شخصی و حرفه ای نامنتظره ای برای شما شود.
• در تعریف و تمجید از هدف رویداد مورد نظر، سازمان دهندگان، غذا و محل آن زیاده روی نکنید. شما می خواهید آنها بدانند که از تلاش و کوشش ایشان سپاسگزارید و گفتن عباراتی مثل “تبریک برای فراهم کردن این جمع” یا “کار شگفت انگیزی بود!” با صدایی آهسته برای این منظور کافی است.
• û      از هرگونه فرض کردن و انگاره سازی خودداری کنید. طرح سؤالاتی مثل:” آیا ازدواج کرده اید؟ آیا بچه دارید؟” ممکن است موجب آزار دیگران شود. به جای این گونه پرسشها در صورتی که به مرحله ی گفتگو در مورد اطلاعات شخصی رسیده اید، بگویید: “در مورد خانواده ی خود برایم صحبت کنید.” یا “آیا خانواده تان در این ناحیه زندگی می کنند؟”

موقعیت های ویژه

یک مهمانی شام شرکتی که به مناسبت فعالیت های چشمگیر کارکنان درسال قبل، برگزار شده است، نمونه ی کاملی از یک رویداد کسب و کاری-اجتماعی است. تنها موضوعی که در این مورد باید به آن توجه شود این  است که همه ی شرکت کنندگان باید چنان عمل کنند که گویی شرکت آنان بهترین، برجسته ترین و شگفت انگیزترین شرکت جهان است.
اگر یکی از برگزارکنندگان مهمانی جمع آوری اعانه هستید یا نسبت به هدف این مهمانی تعلق خاطر زیادی دارید، چنان اصرار کنید که گویی از درخواست آشکار و نهان حمایت مالی احساس افتخار می کنید. البته شرکت کنندگان این رفتار شما را دوست نخواهند داشت، ولی انتظار چنین رفتاری را دارند.
در آمیزش و صحبت با مهمانان موضوعات عادی را پیش بکشید و با هرکس که صحبت می کنید، موضوعی شخصی را مطرح کنید (البته اگر می توانید).
ولی در مورد اضافه کردن یادآوری هایی نظیر موارد زیر اکراه نداشته باشید:

• “یک تکه ی دیگر کیک بخورید! این در مقابل کاری که برای‌سازمان کرده اید ارزشی ندارد.”
• “چه خوب کردید که امشب آمدید. حمایت شما از سازمان برای ما بسیار ارزشمند است. “
• “دوست دارم یک تکه نان کوچک برای شما پنج نفر که دوستان خاص مؤسسه هستید، برشته کنم”.
• “از حمایت چشمگیر شما در گذشته سپاس‌گزارم. چنین به‌نظر می‌رسد که قصد دارید به حمایت خود از سازمان ادامه دهید”.
• “ما از افرادی چون شما بسیار سپاس‌گزاریم. می‌دانیم که همیشه می‌توانیم به شما تکیه کنیم”.
  
  

امید است که با خواندن این مقاله، مهارت های گفتگوی شما، بهبود پیدا کند و روابط کاری تان مستحکم تر شود😊