تاریخچه برند نوکیا بسیار پر فراز و نشیب می باشد. زمانی این شرکت تا مرز ورشکستگی رفت اما دوباره روی پا ایستاد و به حیات خود ادامه داد. در این مقاله، قرار است این تاریخچه، با پستی و بلندی های فراوانش را با هم بخوانیم. با مجموعه مرکان، همراه باشید.
تاریخچه نوکیا به سال 1865 بازمی‌گردد، زمانی که مهندس فنلاندی-سوئدی، فردریک ایدستام، یک آسیاب خمیر کاغذ را در سواحل رودخانه‌های تامرکوسکی در نزدیکی شهر تامپره، فنلاند (در آن زمان در امپراتوری روسیه) تأسیس کرد. دومین کارخانه خمیر کاغذ در سال 1868 در نزدیکی شهر همسایه نوکیا افتتاح شد، جایی که منابع انرژی آبی بهتری وجود داشت. در سال 1871، ایدستام به همراه یکی از دوستانش لئو مچلین، یک شرکت مشترک تشکیل دادند و نام آن را Nokia Ab (در سوئدی، شرکت نوکیا معادل انگلیسی است)که به نام محل دومین آسیاب خمیر کاغذ است،قرار دادند. ایدستام در سال 1896 بازنشسته شد و Mechelin را به عنوان رئیس شرکت انتخاب کرد. او تا سال 1902 تولید برق را گسترش داد که ایدستام با آن مخالفت کرده بود. در سال 1904 Suomen Gummitehdas (کارخانه لاستیک فنلاندی)، یک تجارت لاستیک که توسط ادوارد پولون تأسیس شد، کارخانه ای در نزدیکی شهر نوکیا تأسیس کرد و از نام آن استفاده کرد.
در سال 1922، در فنلاند، Nokia Ab با فنلاند رابر ورکز و Kaapelitehdas (کارخانه کابل) که اکنون به طور مشترک تحت رهبری پولون هستند، وارد شراکت شد. شرکت لاستیک زمانی که در دهه 1930 به منطقه نوکیا نقل مکان کرد تا از مزایای تامین برق استفاده کند، به سرعت رشد کرد و شرکت کابل نیز به زودی این کار را کرد. نوکیا در آن زمان ماسک‌های تنفسی را برای استفاده غیرنظامی و نظامی از دهه 1930 تا اوایل دهه 1990 ساخت.
در سال 1967، سه شرکت – نوکیا، Kaapelitehdas، و فنلاندی رابر ورکز – با هم ادغام شدند تا یک شرکت نوکیا جدید ایجاد کنند که این شرکت را به چهار تجارت اصلی بازسازی کردند: جنگلداری، کابل، لاستیک و الکترونیک. نوکیا، در اوایل دهه 1970 وارد صنعت شبکه و رادیو شد. درسال ۱۹۸۳، نوکیا شروع به ساخت تجهیزات نظامی برای نیروهای دفاعی فنلاند (Puolustusvoimat) مانند دستگاه ارتباطی Sanomalaite M/90 کرد و ماسک گاز M61 برای اولین بار در دهه 1960 توسعه یافت. نوکیا در آن زمان، در حال ساخت رادیوهای تلفن همراه حرفه ای، کلیدهای تلفن، خازن ها و مواد شیمیایی بود.
پس از توافق تجاری فنلاند با اتحاد جماهیر شوروی در دهه 1960، نوکیا به بازار شوروی راه یافت. به زودی تجارت را گسترش داد؛ از مبادلات تلفنی خودکار گرفته تا روباتیک و … . در اواخر دهه 1970، اتحاد جماهیر شوروی به بازار بزرگی برای نوکیا تبدیل شد و سود بالایی به همراه داشت. نوکیا همچنین در زمینه فناوری علمی با اتحاد جماهیر شوروی همکاری کرد. پس از پایان تنش زدایی جنگ سرد در اوایل دهه 1980، دولت ایالات متحده به طور فزاینده ای نسبت به این همکاری مشکوک شد. نوکیا بسیاری از قطعات ساخت ایالات متحده را وارد کرد ، از آنها در محصولات شوروی استفاده کرد و به گفته معاون وزیر دفاع ایالات متحده، ریچارد پرل، نوکیا یک همکاری مخفیانه با پنتاگون داشت که به ایالات متحده اجازه داد تا پیشرفت های فناوری در این کشور را پیگیری کند. اتحاد جماهیر شوروی از طریق تجارت با نوکیا نمایشی بود از تجارت فنلاند با هر دو طرف، زیرا در طول جنگ سرد بی طرف بود.
در سال 1977، کاری کایرامو مدیرعامل شد و کسب و کار شرکت را متحول کرد. در این زمان، فنلاند در حال تبدیل شدن به چیزی بود که «ژاپن شمالی» نامیده می شد. [توسط او] تحت رهبری او، نوکیا شرکت های بسیاری از جمله سازنده تلویزیون سالورا را در سال 1984 خریداری کرد و به دنبال آن شرکت سوئدی سازنده لوازم الکترونیکی و کامپیوتری سوئدی Luxor AB در سال 1985 و تلویزیون فرانسه را تصاحب کرد. سازنده Oceanic در سال 1987 نوکیا را به سومین تولیدکننده بزرگ تلویزیون در اروپا (پس از فیلیپس و تامسون) تبدیل کرد. همچنین، استفاده از برندهای موجود تا پایان کسب و کار تلویزیون در سال 1996 ادامه یافت.
در سال 1987، نوکیا Schaub-Lorenz، عملیات مصرف کننده استاندارد Elektrik Lorenz آلمان (SEL) را خریداری کرد که شامل مارک های “Schaub-Lorenz” و “Graetz” آن بود. این شرکت در ابتدا بخشی از شرکت بین‌المللی تلفن Telegraph (ITT) آمریکایی بود و پس از خرید محصولات با نام تجاری “ITT Nokia” فروخته شد، علیرغم فروش SEL به Compagnie Générale d’Electricité (CGE)، سلف Alcatel، (در سال 1986).
در 1 آوریل 1988، نوکیا بخش سیستم‌های اطلاعاتی اریکسون را خریداری کرد که به‌عنوان بخش کامپیوتری Datasaab شرکت هواپیماسازی سوئدی و سازنده خودرو Saab ایجاد شده بود. سیستم‌های اطلاعاتی اریکسون پایانه‌های آلفاسکوپ، ماشین‌های تحریر، مینی رایانه‌ها و رایانه‌های شخصی سازگار با برند اریکسون با IBM را ساخت. ادغام با بخش سیستم های اطلاعاتی نوکیا – که از سال 1981 دارای یک خط کامپیوترهای شخصی به نام MikroMikko بود که منجر به نام نوکیا شد. نوکیا همچنین موبیرا، یک شرکت تلفن همراه را خریداری کرد که پایه و اساس تجارت آینده تلفن همراه آن بود. در سال 1981، موبیرا سرویس تلفن همراه نوردیک (NMT) را راه اندازی کرد، اولین شبکه تلفن همراه بین المللی و اولین شبکه ای که امکان رومینگ بین المللی را فراهم کرد. در سال 1982، موبیرا گوشی اتومبیل موبیرا سناتور را که اولین تلفن همراه نوکیا بود، روانه بازار نمود.
در آن زمان، شرکت هیچ علاقه‌ای به تولید تلفن‌های همراه نداشت، که هیئت اجرایی آنها را شبیه به ابزارهای جیمز باند می‌دانست: دستگاه‌های غیرمحتمل آینده‌نگر و خاص. پس از تمام این خریدها، پایه درآمد نوکیا به 2.7 میلیارد دلار تبدیل شد.
مدیر عامل کایرامو نیز در 11 دسامبر 1988 خودکشی کرد. در سال 1987، Kaapelitehdas تولید کابل ها در کارخانه هلسینکی، پس از 44 سال متوقف شد و صاحبش عملاً شرکت را تعطیل کرد.
پس از انتصاب Simo Vuorilehto به عنوان مدیر عامل، یک تغییر ساختار بزرگ برنامه ریزی شد. Vuorilehto با 11 گروه در شرکت، واحدهای صنعتی را که غیر استراتژیک می دانست، واگذار کرد. تایر نوکیان (Nokian Renkaat)، Nokian Tyres یک تولید کننده Tyer که در ابتدا به عنوان یک بخش از شرکت لاستیک فنلاند در سال 1932 تشکیل شد، در سال 1988 از شرکت نوکیا جدا گردید. دو سال بعد، در سال 1990، شرکت فنلاندی رابر ورکز نیز از این روند پیروی کرد. در سال 1991 نوکیا بخش کامپیوتر خود، Nokia Data را به International Computers Limited (ICL) مستقر در بریتانیا، پیشرو فوجیتسو زیمنس فروخت. سرمایه گذاران این را به عنوان مشکل مالی تصور کردند و در نتیجه قیمت سهام نوکیا سقوط کرد. فنلاند اکنون نیز بدترین رکود اقتصادی خود را تجربه می‌کرد و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، یکی از مشتریان اصلی، اوضاع را بدتر کرد.
Vuorilehto در ژانویه 1992 استعفا داد و Jorma Ollila جایگزین او شد، که از سال 1990 رئیس تجارت تلفن همراه بود و از فروش آن بخش توصیه کرد. اولیلا تصمیم گرفت نوکیا را به یک شرکت مخابرات محور تبدیل کند و در نهایت از شر بخش هایی مانند تجارت برق خلاص شد. این استراتژی بسیار موفق بود و شرکت در سال های بعد به سرعت رشد کرد. سود عملیاتی نوکیا از منفی در سال 1991 به 1 میلیارد دلار در سال 1995 و تقریباً 4 میلیارد دلار در سال 1999 رسید.
اولین تلفن همراه کاملاً قابل حمل نوکیا پس از Mobira Senator، Mobira Cityman 900 در سال 1987 بود. نوکیا در توسعه استاندارد موبایل GSM در دهه 1980 کمک کرد و اولین شبکه GSM را با زیمنس، سلف شبکه نوکیا زیمنس، توسعه داد. اولین تماس GSM جهان توسط نخست وزیر فنلاند هری هولکری در 1 ژوئیه 1991 با استفاده از تجهیزات نوکیا در شبکه باند 900 مگاهرتز ساخته شده توسط نوکیا و توسط Radiolinja انجام شد. در نوامبر 1992، نوکیا 1011 عرضه شد و آن را به اولین تلفن همراه تجاری GSM تبدیل کرد. Salora Oy به عنوان یکی از زیرمجموعه های نوکیا در سال 1989 با ادغام این بخش در Nokia-Mobira Oy پایان یافت. استفاده از این برند برای تلویزیون تا سال 1995 ادامه یافت.
در 12 ژوئن 1996، نوکیا فروش کسب و کار تلویزیون خود را به شرکت Semi-Tech مستقر در کانادا/هنگ کنگ اعلام کرد. کارخانه تولید تلویزیون در آلمان در سپتامبر 1996 تعطیل شد. این فروش شامل یک کارخانه در تورکو و حقوق استفاده از برندهای نوکیا، فینلوکس، لوکسور، سالورا، شاوب-لورنز و اوشنیک تا پایان سال 1999 بود. برخی از این برندها بعداً به شرکت های دیگر فروخته شد. نوکیا اولین شرکتی بود که گیرنده‌های ماهواره‌ای دیجیتال را در بریتانیا راه‌اندازی کرد که در مارس 1997 اعلام شد. در آگوست 1997 نوکیا اولین گیرنده دیجیتال دیجیتال را با پشتیبانی از رابط مشترک (CI) معرفی کرد. در سال 1998 نوکیا به عنوان تامین کننده منتخب برای تولید اولین ستاپ باکس تلویزیون زمینی دیجیتال توسط British Digital Broadcasting (BDB) انتخاب شد که در نهایت به عنوان ONdigital راه اندازی شد.
اکتبر 1998، نوکیا از موتورولا پیشی گرفت و به پرفروش ترین برند تلفن همراه تبدیل شد و در دسامبر 100 میلیونمین تلفن همراه خود را تولید کرد. دلیل اصلی رشد نوکیا در برابر رقبای اصلی خود موتورولا و اریکسون این بود که توانست به بازار جوانان مصرف‌کننده و مصرف‌کنندگان مد گرا پاسخ دهد، به ویژه با گوشی‌های نوکیا 5110 و 3210 که دارای طیف وسیعی از پشتی‌های رنگارنگ و قابل تعویض بودند. یکی از اولین گوشی های مد در سال 1992، از ساعت ساز سوئیسی سواچ، بر اساس گوشی 101 نوکیا بود. این شرکت همچنین بخش Vertu را تشکیل می دهد و گوشی های تلفن همراه لوکس را ایجاد می کند.
نوکیا در آوریل 1996 ادعا کرد که مانیتورهای 447Xav و 447K خود اولین با بلندگوهای استریو و ساب ووفر هستند. در می 1999 نوکیا اولین محصولات شبکه بی سیم خود را معرفی کرد. در ژانویه 2000 ViewSonic شرکت Nokia Display Products را که بخش ساخت نمایشگرهای کامپیوترهای شخصی بود، خریداری کرد.در 26 آوریل 2001 نوکیا با Telefónica برای عرضه مودم ها و روترهای DSL در اسپانیا شریک شد. در سال 1997، نوکیا یک سرمایه گذاری مشترک با شرکت الکترونیک برزیلی Gradiente تأسیس کرد که در آنجا مجوز ساخت انواع تلفن های همراه نوکیا را به صورت محلی با نام های تجاری نوکیا و Gradiente دریافت کردند.
در سال 1998، نوکیا شرکت Symbian Ltd. را به رهبری Psion برای ایجاد یک سیستم عامل جدید برای PDA ها و تلفن های همراه هوشمند به عنوان جانشین EPOC32 تأسیس کرد. آنها Nokia 9210 Communicator را با سیستم عامل Symbian در سال 2001 منتشر کردند و اواخر همان سال پلتفرم Symbian Series 60 را ایجاد کردند و بعداً آن را با اولین تلفن دوربین دار خود، Nokia 7650 معرفی کردند و در فوریه 2004 نوکیا بزرگترین سهامدار Symbian Ltd.[49] شد. نوکیا کل شرکت را در ژوئن 2008 تصاحب کرد و سپس بنیاد سیمبین را به عنوان جانشین آن تشکیل داد.
دهه 2000 این شرکت به عنوان سازنده موفق و مبتکر تلفن های دوربین دار شناخته می شود. Nokia 3600/3650 اولین تلفن دوربین دار در آمریکای شمالی در سال 2003 بود. در آوریل 2005 نوکیا با سازنده آلمانی اپتیک دوربین، Carl Zeiss AG شریک شد. در همان ماه نوکیا Nseries را معرفی کرد که برای شش سال آینده به خط سرسبد گوشی‌های هوشمند تبدیل خواهد شد. نوکیا N95 در سپتامبر 2006 معرفی شد و بسیار موفق شد و همچنین به عنوان “بهترین دستگاه تصویربرداری موبایل” در اروپا در سال 2007 جایزه دریافت کرد. جانشین آن N82 دارای فلاش زنون بود، که به آن کمک کرد جایزه “بهترین دستگاه تصویربرداری موبایل” را در اروپا در سال 2008 به دست آورد.
N93 در سال 2006 به خاطر دوربین فیلمبرداری تخصصی خود و طراحی قابل چرخش که بین حالت تاشو و حالت دوربین فیلمبرداری جابجا می شود شناخته شده بود.
آنها همچنین برای N8 با سنسور 12 مگاپیکسلی با وضوح بالا در سال 2010 شناخته شده بودند. 808 PureView در سال 2012 با سنسور 41 مگاپیکسلی. و پرچمدار Lumia 920 در سال 2012 که فناوری های پیشرفته PureView را پیاده سازی کرد. نوکیا به دلیل محبوبیت Snake که روی بسیاری از محصولات از پیش بارگذاری شده بود، یکی از پیشگامان بازی های موبایلی بود.
در سال 2002، نوکیا تلاش کرد تا با N-Gage وارد بازار بازی های دستی شود. رئیس بخش سرگرمی و رسانه نوکیا، ایلکا رایسکینن، زمانی نقل کرد که “Game Boy برای کودکان 10 ساله است” و بیان کرد که N-Gage بیشتر برای مخاطبان بالغ مناسب است. با این حال، دستگاه شکست خورده بود و قادر به به چالش کشیدن نینتندو رهبر بازار غالب نبود. نوکیا تلاش کرد تا N-Gage را به عنوان پلتفرمی برای گوشی های هوشمند S60 خود احیا کند، که در نهایت در سال 2008 راه اندازی شد.
در سپتامبر 2013 نوکیا فروش بخش موبایل و دستگاه های خود را به مایکروسافت اعلام کرد. فروش برای نوکیا مثبت بود تا از ارقام منفی بیشتر جلوگیری کند، و همچنین برای مدیر عامل مایکروسافت استیو بالمر، که می خواست مایکروسافت سخت افزار بیشتری تولید کند و آن را به یک شرکت دستگاه ها و خدمات تبدیل کند. رئیس نوکیا، Risto Siilasmaa، این معامله را از نظر منطقی درست (به نفع سهامداران نوکیا) توصیف کرد، اما از نظر احساسی دشوار بود – کارشناسان معتقدند که اگر نوکیا بخش را به مایکروسافت نمی فروخت، در یک بحران نقدی قرار می گرفت. تحلیلگران بر این باورند که بالمر به دلیل ترس از اینکه نوکیا به پذیرش اندروید و کنار گذاشتن اتحاد خود با مایکروسافت نزدیک شده است، برای خرید فشار آورد. در واقع، در ژانویه 2014 نوکیا X معرفی شد که بر روی نسخه سفارشی شده اندروید اجرا می شد. این یک راه اندازی غافلگیرکننده و تا حدودی عجیب بود که تنها چند هفته تا نهایی شدن خرید مایکروسافت فاصله داشت.
دیگران، از جمله جانشین بالمر، ساتیا نادلا، احساس کردند که مایکروسافت فکر می‌کند ادغام تیم‌های نرم‌افزاری خود با مهندسی سخت‌افزار و طراحی‌های نوکیا، رشد ویندوز فون را «تسریع» می‌کند. این فروش در آوریل 2014 تکمیل شد و مایکروسافت موبایل ، جانشین بخش دستگاه های تلفن همراه نوکیا شد. نوکیا همچنین از دفتر مرکزی خود به مجتمع ساختمانی دیگری واقع در Karaportti نقل مکان کرد. در آن زمان، خود بالمر به عنوان مدیر عامل مایکروسافت بازنشسته می‌شد و ساتیا نادلا، که با خرید تلفن‌های همراه نوکیا مخالف بود، به همراه رئیس هیئت مدیره بیل گیتس، جایگزین او شد. دارایی های خریداری شده از نوکیا در نهایت توسط مایکروسافت در سال 2015 حذف شد.
در سال 2014، ارزش برند جهانی نوکیا بر اساس اینتربرند به جایگاه 98 سقوط کرد، که کاهش شدیدی نسبت به رتبه پنجم در سال 2009 داشت. سقوط نوکیا در بازار تلفن همراه توضیحات متفاوتی از سوی تحلیلگران داشته است، با اختلاف نظر بسیاری در مورد تصمیم مدیرعامل برای کنار گذاشتن سیستم عامل داخلی خود و پذیرش ویندوزفون در سال 2011. بسیاری از محققان به این نتیجه رسیده‌اند که نوکیا از رقابت‌های داخلی عمیقی در مدیریت رنج می‌برد. کارمندان سابق ادعا کردند که مدیریت با موفقیت اولیه چنان متورم شد که در طول زمان از خود راضی شدند. برخی از تیم توسعه دهنده سیمبین ادعا کرده اند که مدیریت ارشد شرکت صدها نوآوری بالقوه را در طول دهه 2000 که آنها پیشنهاد کرده بودند، از جمله بازنویسی کامل کد سیمبین را رد کردند. یکی از کارمندان سابق نوکیا ادعا کرد که این شرکت به عنوان یک “بوروکراسی به سبک شوروی” اداره می شود.
در 2 مارس 2020، نوکیا Pekka Lundmark را به عنوان مدیرعامل جدید خود معرفی کرد. در اواخر همان ماه، نوکیا خرید Elenion Technologies را تکمیل کرد، یک شرکت مستقر در ایالات متحده که بر فناوری فوتونیک سیلیکون تمرکز دارد تا اقتصاد محصولات اتصال نوری پیشرفته را بهبود بخشد.
در 27 مه 2020، ساری بالدوف جانشین ریستو سیلاسما به عنوان رئیس هیئت مدیره شد و کاری استادیق به عنوان نایب رئیس منصوب شد. در ماه ژوئن، نوکیا یک قرارداد 5G به ارزش تقریبی 450 میلیون دلار از تایوان موبایل برای ساخت شبکه نسل بعدی اپراتور مخابراتی به عنوان تنها تامین کننده معرفی شد. در ماه اکتبر، نوکیا قراردادی با ناسا برای ساخت شبکه تلفن همراه 4G برای استفاده فضانوردان در ماه اعلام کرد. انتظار می رود این برنامه در سال 2022 راه اندازی شود.
نظر خود را در مورد این مقاله با بقیه در اشتراک بگذارید.