سونی، یک شخص یا یک شرکت؟

تاریخچه

شرکت سونی گروپ (ソニーグループ株式会社، سونی گوروپو کابوشیکی گایشا، /ˈsoʊni/ SOH-nee)، که معمولاً با نام سونی شناخته می شود و با نام SONY شکل می گیرد، یک شرکت ژاپنی چندملیتی است. به عنوان یک شرکت فناوری بزرگ، به عنوان یکی از بزرگترین تولید کنندگان محصولات الکترونیکی مصرفی و حرفه ای، بزرگترین شرکت کنسول بازی های ویدئویی و بزرگترین ناشر بازی های ویدئویی در جهان فعالیت می کند. از طریق Sony Entertainment Inc، یکی از بزرگترین شرکت های موسیقی (بزرگترین ناشر موسیقی و دومین شرکت بزرگ ضبط) و سومین استودیو بزرگ فیلم است که آن را به یکی از جامع ترین شرکت های رسانه ای تبدیل می کند. این بزرگترین شرکت فناوری و رسانه در ژاپن است. در همان دوره، همچنین به عنوان ثروتمندترین شرکت ژاپنی با ذخایر خالص نقدی 2 تریلیون ین شناخته می شود.

سونی با 55 درصد سهم بازار خود در بازار حسگرهای تصویر، بزرگترین تولید کننده حسگرهای تصویر، دومین تولید کننده بزرگ دوربین، و در میان رهبران فروش نیمه هادی است. 

شرکت Sony Group Corporation شرکت هلدینگ گروه سونی (ソニー・グループ، Sonī Gurūpu) است که شامل شرکت Sony، Sony Semiconductor Solutions، Sony Entertainment (Sony Pictures، Sony Music)، Sony Interactive Entertainment، Sony Creative Financial Group و دیگران است.

شعار این شرکت Be Moved است. شعارهای قبلی آنها The One and Only (1979-1982)، It’s a Sony (1981-2005)، like.no.other (2005-2009)، و make.believe (2009-2013) بود.

سونی پیوند ضعیفی با گروه شرکتی Sumitomo Mitsui Financial Group (SMFG)، جانشین Mitsui keiretsu دارد. سونی در بورس اوراق بهادار توکیو (که در آن یکی از اجزای شاخص‌های Nikkei 225 و TOPIX Core30 است) با یک فهرست اضافی در قالب رسیدهای سپرده گذاری آمریکایی فهرست شده در بورس اوراق بهادار نیویورک (که از سال 1970 مبادله می‌شود) فهرست شده است. قدیمی ترین شرکت ژاپنی که در بورس آمریکا فهرست شده است) و در فهرست 500 جهانی فورچون در سال 2021 در رتبه 88 قرار گرفت.

در سال 1946، توکیو تسوشین کوگیو K.K. (شرکت مهندسی مخابرات توکیو، سلف شرکت گروه سونی) به عنوان یک شرکت  کوچک با سرمایه تنها 190000 ین و تقریباً 20 کارمند شروع به کار کرد. بنیانگذار ماسارو ایبوکا گفت که هدف از راه اندازی این شرکت “تاسیس یک کارخانه ایده آل” است که بر روحیه آزادی و ذهن باز تأکید می کند که از طریق فناوری به فرهنگ ژاپن کمک می کند.”  نمادی از روحیه چالش سونی برای “انجام کاری که قبلا انجام نشده بود.” این شرکت به انتشار بی شماری از محصولات “اولین ژاپن” و “اولین محصولات جهان” ادامه داده است. بنیانگذار ماسارو ایبوکا، دفترچه موسس شرکت مهندسی مخابرات توکیو را در ژانویه 1946 تهیه کرد که هنوز هم به عنوان پایه و اساس گروه سونی معرفی می شود.

سونی پس از جنگ جهانی دوم شروع به کار کرد. در سال 1946، ماسارو ایبوکا یک فروشگاه الکترونیک در Shirokiya، یک ساختمان فروشگاه بزرگ در منطقه Nihonbashi توکیو راه اندازی کرد. این شرکت با سرمایه 190000 ین و در مجموع هشت کارمند شروع به کار کرد. در 7 می 1946، آکیو موریتا به ایبوکا ملحق شد تا شرکتی به نام توکیو تسوشین کوگیو (東京通信工業، توکیو تسوشین کوگیو) (شرکت مهندسی مخابرات توکیو) تاسیس کنند. این شرکت اولین ضبط صوت ژاپنی به نام Type-G را ساخت. در سال 1958، این شرکت نام خود را به “سونی” تغییر داد.

نام گذاری

زمانی که توکیو تسوشین کوگیو به دنبال نامی برای شرکت بود تا از آن برای بازاریابی خود استفاده کند، به شدت به استفاده از حروف اول خود، TTK فکر کردند. دلیل اصلی آنها این بود که شرکت راه آهن توکیو کیوکو به عنوان TTK شناخته می شد. این شرکت گه گاه در ژاپن از مخفف «توتسوکو» استفاده می‌کرد، اما موریتا در طول سفرش به ایالات متحده متوجه شد که آمریکایی‌ها در تلفظ آن نام مشکل دارند. نام اولیه دیگری که برای مدتی مورد آزمایش قرار گرفت “Tokyo Teletech” بود تا اینکه آکیو موریتا کشف کرد که یک شرکت آمریکایی قبلاً از Teletech به عنوان نام تجاری استفاده می کرد.

نام “سونی” برای این برند به عنوان ترکیبی از دو کلمه انتخاب شد: یکی کلمه لاتین “sonus” که ریشه sonic و صدا است و دیگری “sonny” یک اصطلاح عامیانه رایج در دهه 1950 بود. آمریکا به یک پسر جوان زنگ بزند. در ژاپن دهه 1950،  “sonny boys” واژه ای قرضی در ژاپنی بود که به معنای مردان جوان باهوش و باهوش بود، که بنیانگذاران سونی آکیو موریتا و ماسارو ایبوکا خود را چنین می دانستند.

اولین محصول با نام تجاری سونی، رادیو ترانزیستوری TR-55، در سال 1955 ظاهر شد، اما نام شرکت تا ژانویه 1958 به سونی تغییر نکرد.

در زمان تغییر، برای یک شرکت ژاپنی استفاده از حروف رومی برای املای نام خود به جای نوشتن آن به کانجی، بسیار غیرمعمول بود. این حرکت بدون مخالفت نبود: بانک اصلی TTK در آن زمان، میتسویی، حساسیت شدیدی نسبت به نام داشت. آنها برای نامی مانند صنایع الکترونیک سونی یا تله‌تک سونی تلاش کردند. با این حال، آکیو موریتا محکم بود، زیرا نمی‌خواست نام شرکت به صنعت خاصی گره بخورد. در نهایت، هر دو ایبوکا و رئیس بانک میتسویی موافقت خود را اعلام کردند.

جهانی شدن

یک رادیو ترانزیستوری سونی TR-730 ساخت ژاپن، در حدود سال 1960 به گفته شیفر، رادیو TR-63 سونی “بازار ایالات متحده را باز کرد و صنعت جدید میکروالکترونیک مصرفی را راه‌اندازی کرد. در اواسط دهه 1950، نوجوانان آمریکایی شروع به خرید رادیوهای ترانزیستوری قابل حمل در تعداد زیادی کردند که به پیشبرد آن کمک کرد. صنعت نوپا از حدود 100000 واحد در سال 1955 به 5 میلیون واحد در پایان سال 1968 رسید.

یکی از بنیانگذاران سونی، آکیو موریتا، شرکت سونی آمریکا را در سال 1960 تأسیس کرد. در این روند، او از تحرک کارمندان بین شرکت های آمریکایی که در آن زمان در ژاپن بی سابقه بود، تحت تأثیر قرار گرفت. هنگامی که او به ژاپن بازگشت، کارمندان باتجربه و میانسال شرکت‌های دیگر را تشویق کرد تا شغل خود را دوباره ارزیابی کنند و به سونی بپیوندند. این شرکت موقعیت های بسیاری را به این روش پر کرد و الهام بخش دیگر شرکت های ژاپنی برای انجام همین کار بود. علاوه بر این، سونی نقش مهمی در توسعه ژاپن به عنوان یک صادرکننده قدرتمند در طول دهه های 1960، 1970 و 1980 ایفا کرد. همچنین به بهبود چشمگیر درک آمریکایی ها از محصولات “ساخت ژاپن” کمک کرد. سونی که به دلیل کیفیت تولید خود شناخته شده بود، توانست قیمت های بالاتر از بازار را برای لوازم الکترونیکی مصرفی خود اعمال کند و در برابر کاهش قیمت ها مقاومت کرد.

در سال 1971، ماسارو ایبوکا سمت رئیس جمهور را به هم بنیانگذار خود آکیو موریتا سپرد. سونی یک شرکت بیمه عمر را در سال 1979 راه اندازی کرد که یکی از بسیاری از مشاغل جانبی آن بود. در میان رکود جهانی در اوایل دهه 1980، فروش لوازم الکترونیکی کاهش یافت و شرکت مجبور به کاهش قیمت شد. سود سونی به شدت کاهش یافت. یکی از تحلیلگران نتیجه گرفت: «این برای سونی تمام شده است». «بهترین روزهای شرکت پشت سر آن است».

در همان زمان نوریو اوهگا نقش رئیس جمهور را بر عهده گرفت. او توسعه دیسک فشرده (CD) را در دهه های 1970 و 1980 و پلی استیشن در اوایل دهه 1990 تشویق کرد. اوگا در سال 1988 سی بی اس رکوردز و در سال 1989 کلمبیا پیکچرز را خریداری کرد و حضور رسانه ای سونی را تا حد زیادی گسترش داد. اوهگا در سال 1989 جانشین موریتا به عنوان مدیر اجرایی شد.

تحت چشم انداز یکی از بنیانگذاران آکیو موریتا و جانشینان او، شرکت به شدت به کسب و کارهای جدید گسترش یافته بود. بخشی از انگیزه آن برای انجام این کار، پیگیری «همگرایی»، پیوند فیلم، موسیقی و الکترونیک دیجیتال از طریق اینترنت بود. این گسترش بی‌ارزش و بی‌سود بود و توانایی سونی برای دریافت حق بیمه از محصولاتش و همچنین نام تجاری آن را تهدید کرد.

در سال 2005، هاوارد استرینگر جایگزین نوبویوکی ایدی به عنوان مدیر اجرایی شد و اولین بار بود که یک خارجی یک شرکت بزرگ الکترونیک ژاپنی را اداره می کرد. استرینگر به تقویت مجدد مشاغل رسانه ای شرکت کمک کرد و فیلم های پرفروشی مانند مرد عنکبوتی را تشویق کرد و در عین حال 9000 شغل را کاهش داد. او امیدوار بود که تجارت جانبی را بفروشد و دوباره شرکت را بر روی الکترونیک متمرکز کند. علاوه بر این، او قصد داشت همکاری بین واحدهای تجاری را افزایش دهد که او آنها را به عنوان “silos” توصیف کرد که جدا از یکدیگر عمل می کنند. سونی در تلاشی برای ارائه یک نام تجاری واحد برای فعالیت های جهانی خود، شعاری به نام “make.believe” در سال 2009 معرفی کرد.

علیرغم برخی موفقیت ها، این شرکت در اواسط تا اواخر دهه 2000 با مبارزات مداوم روبرو شد. در سال 2012، کازوئو هیرای به جای استرینگر به عنوان رئیس و مدیرعامل ارتقا یافت. اندکی پس از آن، هیرای ابتکار شرکت خود را با نام “One Sony” برای احیای سونی از سال‌ها زیان مالی و ساختار مدیریت بوروکراتیک، که تا حدی به دلیل تفاوت در فرهنگ تجاری و زبان‌های مادری، برای مدیرعامل سابق استرینگر دشوار بود، تشریح کرد. استرینگر و برخی از بخش ها و زیرمجموعه های ژاپنی سونی هیرای سه حوزه اصلی تمرکز برای تجارت الکترونیک سونی را تشریح کرد که شامل فناوری تصویربرداری، بازی و فناوری تلفن همراه و همچنین تمرکز بر کاهش ضررهای عمده کسب و کار تلویزیون است.

فروشگاه سونی در ناگویا، ژاپن

در فوریه 2014، سونی فروش بخش رایانه های شخصی Vaio خود را به یک شرکت جدید متعلق به صندوق سرمایه گذاری ژاپن Industrial Partners اعلام کرد و بخش تلویزیون خود را به شرکت خود تبدیل کرد تا بتواند این واحد را از زیان های گذشته 7.8 میلیارد دلاری متحول کند. بیش از یک دهه در اواخر همان ماه، آنها اعلام کردند که 20 فروشگاه را می بندند. در ماه آوریل، شرکت اعلام کرد که 9.5 میلیون سهم در Square Enix (تقریباً 8.2 درصد از کل سهام شرکت بازی) را در معامله ای به ارزش تقریبی 48 میلیون دلار خواهد فروخت. در ماه مه 2014، شرکت اعلام کرد که در حال تشکیل دو سرمایه گذاری مشترک با گروه مروارید شرقی شانگهای برای تولید و بازاریابی کنسول های بازی پلی استیشن سونی و نرم افزارهای مرتبط در چین است.

در سال 2015، سونی تجارت حسگر تصویر توشیبا را خریداری کرد.

در دسامبر 2016 توسط چندین رسانه خبری گزارش شد که سونی با ادغام کسب و کار تلویزیون و فیلم خود، Sony Pictures Entertainment، با تجارت بازی خود، Sony Interactive Entertainment، در نظر دارد عملیات خود را در ایالات متحده بازسازی کند. طبق گزارش‌ها، چنین تغییر ساختاری Sony Pictures را زیر نظر مدیر عامل Sony Interactive، اندرو هاوس قرار می‌داد، اگرچه هاوس عملیات روزانه استودیو فیلم را بر عهده نمی‌گرفت. طبق یک گزارش، سونی قرار بود تصمیم نهایی را در مورد امکان ادغام مشاغل تلویزیون، فیلم و بازی تا پایان سال مالی خود در مارس سال بعد (2017) بگیرد.

در سال 2017، سونی تجارت باتری لیتیوم یون خود را به شرکت تولیدی موراتا فروخت.

در سال 2019، سونی مشاغل موبایل، تلویزیون و دوربین خود را ادغام کرد.

در 1 آوریل 2020، Sony Electronics Corporation به عنوان یک شرکت هلدینگ میانی برای مالکیت و نظارت بر کسب و کارهای الکترونیکی و راه حل های فناوری اطلاعات تاسیس شد.

در 19 مه 2020، این شرکت اعلام کرد که نام شرکت Sony Group Corporation را از 1 آوریل 2021  به Sony Electronics Corporation به Sony Corporation  تغییر خواهد داد. در همان روز، شرکت اعلام کرد که سونی فایننشال هولدینگ (گروه مالی فعلی سونی) را که سونی در حال حاضر 65.06 درصد سهام آن را در اختیار دارد، به یک شرکت تابعه کاملاً تحت مالکیت از طریق پیشنهاد خرید تبدیل خواهد کرد.

در 1 آوریل 2021، شرکت سونی به شرکت سونی گروه تغییر نام داد. در همان روز، Sony Mobile Communications Inc. Sony Electronics Corporation، Sony Imaging Products & Solutions Inc. و Sony Home Entertainment & Sound Products Inc. را جذب کرد و نام تجاری خود را به Sony Corporation تغییر داد.

فرمت ها تکنولوژی ها در سونی

ضبط ویدیو

یک ترکیب کمیاب تلویزیون/وی سی آر Betamax در ژاپن، مدل SL-MV1 سونی U-matic، اولین فرمت کاست ویدیویی جهان را در سال 1971 معرفی کرد، اما این استاندارد به دلیل قیمت بالا، برای استفاده داخلی محبوبیت نداشت. این شرکت  فرمت Betamax را در سال 1975 راه اندازی کرد. سونی در جنگ فرمت نوارهای ویدئویی در اوایل دهه 1980 شرکت داشت، زمانی که آنها سیستم Betamax را برای ضبط‌ کننده‌های کاست ویدئویی در برابر فرمت VHS توسعه‌ یافته توسط JVC بازاریابی می‌کردند. در پایان، VHS حجم بحرانی در بازار به دست آورد و به استاندارد جهانی برای VCR های مصرف کننده تبدیل شد.

Betamax، برای تمام اهداف عملی، یک قالب منسوخ است. فرمت ویدئویی کامپوننت حرفه‌ای سونی به نام Betacam، که از Betamax مشتق شده بود، تا سال 2016 استفاده می‌شد، زمانی که سونی اعلام کرد که تولید تمام ضبط‌ کننده‌ها و پخش‌کننده‌های ویدئویی 1/2 اینچی، از جمله فرمت دیجیتال Betacam را متوقف می‌کند.

در سال 1985، سونی محصولات Handycam خود و فرمت Video8 را عرضه کرد. Video8 و فرمت Hi8 Hi-band بعدی در بازار دوربین‌های فیلمبرداری مصرفی محبوب شد. همچنین در سال 1987 سونی ، نوار 4 میلی متری DAT یا Digital Audio Tape را به عنوان استاندارد نوار صوتی دیجیتال جدید عرضه نمود.

نمایش بصری

سونی تا سال 1996 حق امتیازی برای Trinitron اختصاصی خود داشت.

سونی در سال 2004 نمایشگر Triluminos را معرفی کرد که فناوری تقویت کننده بازتولید رنگ اختصاصی این شرکت بود که در اولین تلویزیون های LCD با نور پس زمینه LED در جهان ارائه شد. این به طور گسترده ای در سایر محصولات سونی نیز استفاده می شد، از جمله نمایشگرهای کامپیوتر، لپ تاپ ها و گوشی های هوشمند. در سال 2013، سونی خط جدیدی از تلویزیون ها را با نسخه بهبودیافته این فناوری منتشر کرد که نقاط کوانتومی را در سیستم نور پس زمینه گنجانده بود. این اولین استفاده تجاری از نقاط کوانتومی بود.

در سال 2012، این شرکت یک نمونه اولیه از یک صفحه نمایش LED بسیار ظریف RGB را معرفی کرد که آن را نمایشگر LED کریستال می نامد.

ضبط صدا

اولین Sony Walkman TPS-L2 از سال 1979 (نمایشگاه در ساختمان سونی در Ginza، Chuo-Ku، توکیو) سونی از فرمت Compact Cassette در بسیاری از ضبط‌ کننده‌ها و پخش‌کننده‌های خود، از جمله Walkman، اولین پخش‌کننده موسیقی قابل حمل در جهان، استفاده کرد. سونی فرمت MiniDisc را در سال 1992 به عنوان جایگزینی برای Philips DCC یا Digital Compact Cassette و به عنوان جانشین Compact Cassette معرفی کرد. از زمان معرفی MiniDisc، سونی تلاش کرده است تا فناوری‌های فشرده‌سازی صوتی خود را تحت نام تجاری ATRAC، در برابر MP3 که بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد، تبلیغ کند. تا اواخر سال 2004، خط پخش‌کننده‌های موسیقی قابل حمل دیجیتال شبکه واکمن سونی از استاندارد MP3 پشتیبانی نمی‌کرد.

در سال 2004، سونی با انتشار Hi-MD فرمت MiniDisc را ساخت. Hi-MD علاوه بر پخش و ضبط بر روی MiniDisc های معمولی امکان پخش و ضبط صدا را بر روی دیسک های Hi-MD تازه معرفی شده 1 گیگابایتی نیز می دهد. علاوه بر ذخیره صدا بر روی دیسک ها، Hi-MD امکان ذخیره فایل های کامپیوتری مانند اسناد، فیلم ها و عکس ها را نیز فراهم می کند.

ذخیره سازی نوری

قسمت جلویی دیسک بلوری 200 گیگابایتی سونی یک دیسک صوتی دیجیتال نوری را در سال 1977 نشان داد و به زودی با Philips، یکی دیگر از رقبای اصلی فناوری ذخیره سازی، برای ایجاد یک استاندارد جهانی دست به دست شد. در سال 1983، این دو شرکت به طور مشترک دیسک فشرده (CD) را معرفی کردند. در سال 1984، سونی سری Discman را راه‌اندازی کرد. سونی شروع به بهبود عملکرد و ظرفیت فرمت جدید کرد. این دیسک‌های نوری یک‌بار نوشتن (WO) و دیسک‌های مغناطیسی نوری را با اندازه حدود 125 مگابایت برای استفاده خاص از ذخیره‌سازی داده‌های آرشیوی، به ترتیب در سال‌های 1986 و 1988 راه‌اندازی کرد.

در اوایل دهه 1990، دو استاندارد ذخیره سازی نوری با چگالی بالا در حال توسعه بود: یکی دیسک فشرده چند رسانه ای (MMCD) که توسط فیلیپس و سونی پشتیبانی می شد، و دیگری دیسک سوپر چگالی (SD) بود که توسط توشیبا و بسیاری دیگر پشتیبانی می شد. . فیلیپس و سونی فرمت MMCD خود را کنار گذاشتند و تنها با یک تغییر بر روی فرمت SD توشیبا توافق کردند. فرمت دیسک یکپارچه DVD نام داشت و در سال 1997 معرفی شد.

سونی یکی از توسعه دهندگان پیشرو در قالب دیسک نوری Blu-ray، جدیدترین استاندارد برای ارائه محتوای مبتنی بر دیسک بود. اولین پخش کننده های Blu-ray در سال 2006 به صورت تجاری در دسترس قرار گرفتند. این فرمت پس از دو سال جنگ با فرمت دیسک نوری با کیفیت بالا، به عنوان استانداردی برای رسانه های HD بر روی فرمت رقیب، HD DVD توشیبا ظاهر شد. دستگاه‌های ارتباط لیزری سونی برای ماهواره‌های کوچک به فناوری‌های توسعه‌یافته برای محصولات دیسک نوری این شرکت تکیه می‌کنند.

ذخیره سازی دیسک

در سال 1983، سونی دیسک‌های میکرو 90 میلی‌متری را معرفی کرد که بیشتر به نام فلاپی دیسک 3.5 اینچی (89 میلی‌متری) شناخته می‌شود، که در زمانی که فلاپی دیسک‌های 4 اینچی وجود داشت، و تنوع‌های زیادی از شرکت‌های مختلف تولید کرده بود، برای جایگزینی آن‌ها استفاده کرد. -رفتن فلاپی دیسک 5.25 اینچی. سونی موفقیت بزرگی کسب کرد و فرمت غالب شد. فلاپی دیسک های 3.5 اینچی به تدریج منسوخ شدند زیرا با فرمت های رسانه ای فعلی جایگزین شدند. سونی بیش از 70 درصد از سهم بازار را در اختیار داشت زمانی که تصمیم گرفت در سال 2010 از این فرمت استفاده کند.

فلش مموری

در سال 1998، سونی فرمت Memory Stick، کارت های حافظه فلش را برای استفاده در خطوط دوربین های دیجیتال سونی و پخش کننده های موسیقی قابل حمل عرضه کرد. پشتیبانی کمی در خارج از محصولات خود سونی دیده می‌شود و کارت‌های دیجیتال امن (SD) به میزان قابل توجهی از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند. سونی فرمت Memory Stick را با Memory Stick Duo و Memory Stick Micro به روز رسانی کرده است. این شرکت همچنین محصولات درایو فلش USB را با نام تجاری Micro Vault منتشر کرده است.

ارتباط

سونی FeliCa را معرفی کرد، یک فناوری کارت آی سی بدون تماس که عمدتاً در پرداخت های بدون تماس استفاده می شود، در نتیجه توسعه مشترک و تجاری سازی ارتباطات میدان نزدیک (NFC) با فیلیپس. این استاندارد تا حد زیادی به دو صورت ارائه می شود، یا تراشه های تعبیه شده در گوشی های هوشمند یا کارت های پلاستیکی با تراشه های تعبیه شده در آنها. سونی قصد دارد این فناوری را در سیستم‌های قطار در سراسر آسیا پیاده‌سازی کند.

در سال 2019، سونی ELTRES، استاندارد اختصاصی ارتباط بی‌سیم کم مصرف (LPWAN) را راه‌اندازی کرد.

حوزه فعالیت شرکت سونی

به طور کلی، می توان گفت شرکت سونی در زمینه فروش لوازم خانگی،دوربین،موبایل و وسایل صوتی و حتی گیمینگ فعالیت می کند.

شاید برای شما جالب باشد تا درباره فعالیت های شرکت سونی در زمینه گیمینگ بدانید که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

خدمات بازی و شبکه

سرگرمی تعاملی سونی

دفتر مرکزی سرگرمی های تعاملی سونی در سن متئو، کالیفرنیا است. سونی اینتراکتیو اینترتینمنت (سونی کامپیوتر سرگرمی سابق) بیشتر به خاطر تولید سری محبوب کنسول های پلی استیشن معروف است. این خط از یک همکاری ناموفق با نینتندو شکل گرفت. در ابتدا، نینتندو از سونی درخواست کرد تا افزونه‌ای را برای SNES خود ایجاد کند که می‌تواند دیسک‌های فشرده را پخش کند. در سال 1991 سونی این افزونه و همچنین یک کنسول اختصاصی به نام «پلی استیشن» را معرفی کرد. با این حال، اختلاف نظر در مورد مجوز نرم افزار برای کنسول باعث شد این مشارکت از بین برود. سپس سونی به طور مستقل پروژه را ادامه داد.

اولین پلی استیشن که در سال 1994 راه اندازی شد، 61 درصد از فروش جهانی کنسول را به دست آورد و پیشتاز طولانی مدت نینتندو را در بازار شکست. سونی در سال 2000 پلی استیشن 2 را دنبال کرد که موفقیت بیشتری هم داشت. این کنسول موفق‌ترین کنسول تمام دوران شده است و تا سال 2011 بیش از 150 میلیون دستگاه فروخته است. سونی در سال 2006 کنسول پلی‌استیشن 3، یک کنسول با کیفیت بالا را منتشر کرد. این کنسول اولین کنسولی بود که از فرمت Blu-ray استفاده کرد. به دلیل پردازنده Cell، بسیار گرانتر از رقبای Xbox 360 و Wii است.

در اوایل، عملکرد ضعیف فروش منجر به ضررهای قابل توجهی برای شرکت شد و آن را مجبور کرد تا کنسول را با ضرر بفروشد. پلی‌استیشن 3 در سال‌های اولیه انتشار، عموماً ضعیف‌تر از رقبای خود فروخت، اما بعداً توانست از ایکس‌باکس 360 در فروش جهانی پیشی بگیرد. بعداً PlayStation Move را معرفی کرد، وسیله‌ای که به بازیکنان اجازه می‌دهد بازی‌های ویدیویی را کنترل کنند.

پلی استیشن 2 پرفروش ترین کنسول بازی ویدیویی تمام دوران است

سونی در سال 2004 با PlayStation Portable (PSP) نام تجاری خود را به بازار بازی های قابل حمل گسترش داد. این کنسول فروش معقولی داشته است، اما جایگاه دوم را نسبت به رقیب خود یعنی Nintendo DS کسب کرده است. سونی رسانه دیسک نوری Universal Media Disc (UMD) را برای استفاده در PlayStation Portable توسعه داد. در اوایل، این قالب برای فیلم ها استفاده می شد، اما از آن زمان پشتیبانی اصلی استودیو را از دست داد. سونی در سال 2009 یک نسخه بدون دیسک از PlayStation Portable خود به نام PSP Go را منتشر کرد. این شرکت دومین سیستم بازی ویدیویی قابل حمل خود را با نام PlayStation Vita در سال های 2011 و 2012 منتشر کرد. سونی چهارمین کنسول خود را به نام پلی استیشن 4 عرضه کرد. در 15 نوامبر 2013، که تا 31 دسامبر 2017، 73.6 میلیون واحد در سراسر جهان فروخته است.

در 18 مارس 2014، در GDC، رئیس SCE Worldwide Studios Shuhei Yoshida فناوری جدید واقعیت مجازی خود را با نام Project Morpheus و بعدها PlayStation VR برای پلی استیشن 4 عرضه کرد. این هدست بازی های VR و نرم افزارهای غیر بازی را به کنسول این شرکت آورد. بر اساس گزارشی که شرکت مشاوره ثبت اختراع LexInnova مستقر در هیوستون در ماه می 2015 منتشر کرد، سونی در رقابت ثبت اختراع واقعیت مجازی پیشرو است. بر اساس تجزیه و تحلیل شرکت از نزدیک به 12000 پتنت ،سونی دارای 366 پتنت واقعیت مجازی است. PlayStation VR در 13 اکتبر 2016 در سراسر جهان منتشر شد.

در 31 مارس 2019، جانشین پلی استیشن 4 معرفی شد و در 12 نوامبر 2020، پلی استیشن 5 در آمریکای شمالی، استرالیا، نیوزلند، ژاپن، کره جنوبی و سنگاپور عرضه شد. پلی استیشن تأیید کرده است که این کنسول در تاریخ 22 ژانویه 2021 در اندونزی عرضه شده است . پس از اتمام سه ماهه مالی، سونی 4.5 میلیون کنسول پلی استیشن 5 فروخت و با پرفروش ترین کنسول تمام دوران، پلی استیشن 2، همگام شد.

مشارکت سونی با دیگر سازمانها

پروژه EYE SEE

شرکت سونی به طور فعال در پروژه EYE SEE که توسط یونیسف انجام می شود مشارکت دارد. کارگاه های عکاسی دیجیتال EYE SEE برای کودکان در آرژانتین، تونس، مالی، آفریقای جنوبی، اتیوپی، ماداگاسکار، رواندا، لیبریا و پاکستان برگزار شده است.

پروژه کتابخانه سیار آفریقای جنوبی

سونی به طرح حمایت از آموزش ابتدایی آفریقای جنوبی (SAPESI) از طریق کمک های مالی و اهدای کتاب کودکان به پروژه کتابخانه سیار آفریقای جنوبی کمک می کند.

بنیاد خیریه سونی کانادا

بنیاد خیریه سونی کانادا (SCCF) یک سازمان غیرانتفاعی است که از سه موسسه خیریه کلیدی پشتیبانی می کند. برنامه Make-A-Wish Canada، Unit Way of Canada و Earth Day و برنامه ECOKIDS.

بنیاد سونی و شما می توانید

پس از سیل‌های کوئینزلند و آتش‌سوزی‌های ویکتوریا در سال 2011، سونی موزیک آلبوم‌های سودمندی را با پول جمع‌آوری شده به بنیاد سونی منتشر کرد. شما می توانید برنامه سرطان جوانان بنیاد سونی است.

پروژه جمع سپاری ایده ها

سونی پروژه جمع سپاری ایده های خود را با مشارکت صندوق جهانی حیات وحش و گروه طراحی IDEO راه اندازی کرد.

پروژه استادیوم فوتبال خیابانی

به مناسبت جام جهانی 2014 در برزیل، سونی با streetfootballworld همکاری کرد و پروژه استادیوم فوتبال خیابانی را برای حمایت از برنامه های آموزشی مبتنی بر فوتبال در جوامع محلی در سراسر آمریکای لاتین و برزیل راه اندازی کرد. بیش از 25 استادیوم خیابانی از زمان آغاز پروژه، توسعه یافته است.

صندوق امداد جهانی سونی برای COVID-19

در طول همه‌گیری کووید-19، سونی یک صندوق امدادی در راستای سایر رسانه‌ها و شرکت‌های فناوری راه‌اندازی کرد تا به افراد شاغل در بخش‌های پزشکی، آموزشی و سرگرمی کمک کند.